Dane szczegółowe książki

Motto
Informacja historyczna
Samotny głos ludzki
Wywiad autorki z samą sobą o historii pomijanej i o tym, dlaczego Czarnobyl stawia pod znakiem zapytania nasz obraz świata
Rozdział 1 Ziemia umarłych
Monolog o tym, dlaczego ludzie wspominają
Monolog o tym, że można rozmawiać z żywymi i z umarłymi
Monolog o całym życiu wypisanym na drzwiach
Monolog pewnej wsi o tym, jak wzywa się dusze z nieba, żeby z nimi popłakać i zjeść obiad
Monolog o tym, że jak znajdzie się dżdżownicę, to wszystkie kury się cieszą. A to, że się gotuje w saganie, też nie jest wieczne
Monolog o pieśni bez słów
Trzy monologi o starodawnym strachu i o tym, dlaczego jeden mężczyzna milczał, kiedy mówiły kobiety
Monolog o tym, że człowiek bywa wyrafinowany tylko w złych uczynkach, i o tym, jaki zwyczajny i przystępny jest w niewyszukanych słowach miłości
Chór żołnierzy
Rozdział 2 Korona stworzenia
Monolog o starych proroctwach
Monolog o krajobrazie księżycowym
Monolog świadka, którego bolał ząb, kiedy Chrystus upadł i zaczął krzyczeć
Trzy monologi o „chodzącym prochu” i o „mówiącej ziemi”
Monolog o tym, że nie potrafimy żyć bez Czechowa i Tołstoja
Monolog o kazaniu świętego Franciszka do ptaków
Monolog bez nazwy – krzyk
Monolog na dwa głosy – męski i kobiecy
Monolog o tym, jak całkiem nieznana rzecz wpełza, włazi w człowieka
Monolog o filozofii kartezjańskiej i o tym, jak człowiek zjada u kogoś skażoną kanapkę, bo wstydzi się odmówić
Monolog o tym, że dawno zeszliśmy z drzewa i nie wymyślili takiego, które by od razu stało się kołem
Monolog przy zabitej studni
Monolog o tęsknocie do roli i akcji
Chór ludowy
Rozdział 3 Zachwycenie smutkiem
Monolog o tym, czegośmy nie wiedzieli: że śmierć może być taka piękna
Monolog o tym, jak łatwo stać się ziemią
Monolog o symbolach i tajemnicach wielkiego kraju
Monolog o tym, że w życiu to, co straszne, przebiega po cichu i zupełnie naturalnie
Monolog o tym, że ludzie w Rosji zawsze chcą w coś wierzyć
Monolog o tym, jak bezbronne jest małe życie w wielkim czasie
Monolog o fizyce, w której kiedyś wszyscy się kochaliśmy
Monolog o tym, co prześcignęło Kołymę, Auschwitz i Holocaust
Monolog o wolności i marzeniu o zwyczajnej śmierci
Monolog o potworku, który mimo wszystko będzie kochany
Monolog o tym, że do zwykłego życia trzeba coś dodać, żeby je zrozumieć
Monolog o niemym żołnierzu
Monolog o tym, co odwieczne i przeklęte, oraz o tym, co robić i kto jest winien
Monolog obrońcy władzy radzieckiej
Monolog o tym, jak dwa anioły powitały małą Oleńkę
Monolog o bezgranicznej władzy jednego człowieka nad drugim
Monolog o ofiarach i kapłanach
Chór dzieci
Samotny głos ludzki
Zamiast epilogu
Kolofon
Przypisy